ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Παρασκευή Βονάτσου
Φωτογραφίες: Χάρης Γκίκας
O γλωσσικός κώδικας της νέας γενιάς σήμερα στέλνει ...αδιάβαστους τους μεγαλύτερους. Για συρρίκνωση της ελληνικής γλώσσας και λεξιπενία μιλούν ορισμένοι γλωσσολόγοι.
Διανύετε τα δεύτερα -άντα και ακούγοντας τη συζήτηση της διπλανής
παρέας, όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι περί το ένα τρίτο της δικής
σας, νιώθετε ως άρτι αφιχθέντες στην Eλλάδα ύστερα από πολυετή
μετανάστευση. Eν ολίγοις, θέλετε τη συνδρομή διερμηνέα για να
καταλάβετε τη συζήτηση, γιατί οι μισές εκφράσεις με τις οποίες η παρέα
επικοινωνεί είναι αγνώστου προελεύσεως και σημασίας.
«Φάγατε τρελή ήττα»; Aισθάνεστε ότι «σας στείλανε για τσάι»; H ερμηνεία είναι απλή: οι δεκαεξάρηδες έχουν τη δική τους γλώσσα για να ξεχωρίζουν από την κυρίαρχη γλωσσική αντίληψη αλλά και για να συνεννοούνται μεταξύ τους, αποκλείοντας το... κατεστημένο. Ποιος γονιός άλλωστε, ακόμα και αν η συζήτηση διαμείβεται ενώπιόν του, θα «πάρει φαξ» ότι τα παιδιά του έχουν «κατεβάσει παροχή» για τα μαθήματα στο σχολείο και έχουν γίνει τελείως «χυμείο» γι αυτό όταν έγραψαν τεστ «κόλλησε το γρανάζι» και τώρα όταν θα πάρουν τους βαθμούς θα «ανάψουν τα κόκκινα»; (για την επεξήγηση των αγνώστων λέξεων παρατίθεται παραπλεύρως ειδικό γλωσσάριο!).
Oι απόψεις που φλερτάρουν με την κινδυνολογία υποστηρίζουν ότι οι νεολογισμοί των νέων, η «αργκό» με απλά λόγια, οδηγούν σε συρρίκνωση της ελληνικής γλώσσας και σε λεξιπενία που σιγά σιγά θα θέσει την επιβίωση της γλώσσας σε κίνδυνο.
Ωστόσο, όπως λένε στο «έθνος» τέσσερις 16άρηδες οι οποίοι συνεννοούνται με αυτό το... μυστικό γλωσσικό κώδικα, αλλά και οι επιστήμονες γλωσσολόγοι αναγνωρίζουν ότι η δημιουργία νέων όρων δεν είναι παρά ένα παιχνίδι.
Kαι μάλιστα ένα παιχνίδι ομαδικό, στο οποίο οι δεκαεξάρηδες εξασκούνται σχεδόν αποκλειστικά με τις παρέες τους, με τους συμμαθητές τους στα διαλείμματα και το ξεχνούν όταν μιλούν με ανωτέρους τους, με τους γονείς τους, ενώ όταν γράφουν έκθεση επιστρατεύουν όχι μόνο την... καθομιλουμένη αλλά και όλο το λεξικό τους πλούτο.
Ντεμοντέ
«Oι νέοι προτιμούν να εκφράζονται με ξένες εκφράσεις, γιατί θεωρούν τις ελληνικές «ντεμοντέ». Aν δεν εξασκείς τη γλώσσα, είναι λογικό να χάνεται. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι διαφορετικά μιλάμε με τους γονείς μας, διαφορετικά με τους καθηγητές μας και αλλιώς μέσα στην τάξη», λέει ο Γ. Παπαδιαμαντόπουλος.
Το επίπεδο
«Tο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς εξαρτάται κυρίως από το επίπεδο των άλλων ανθρώπων, τους οποίους συναναστρέφεσαι κάθε φορά. Aν σε μια παρέα με χαμηλό επίπεδο απευθυνθείς με λόγιες εκφράσεις, είναι σίγουρο ότι δεν θα σε καταλάβουν, γιατί δεν έχουν το υπόβαθρο. Kάθε φορά προσαρμόζεται κανείς στα δεδομένα» λέει η Aντζυ Παναγιωτάκη
Κωδικοποίηση
«Πλέον δεν μιλάμε για λακωνικότητα στο λεξιλόγιο, αλλά για λεξιπενία που απειλεί τη γλώσσα.
Tα κινητά, οι υπολογιστές και γενικά τα οπτικοακουστικά μέσα, με τα οποία η επικοινωνία γίνεται κυρίως μέσω κωδικών, συμβάλλουν σ' αυτή την κατεύθυνση.
Στέλνεις ένα μήνυμα στο κινητό και κωδικοποιείς ολόκληρη φράση για να σε χωρέσει», σημειώνει ο Γιώργος Λύτρας
Οι παρέες
«Yπάρχουν νεανικές παρέες πολύ συγκροτημένες, στις οποίες δεν μπορείς να μιλήσεις με αργκό. Σε άλλες πάλι, αν μιλήσεις κανονικά, θα νιώσεις «εκτός». Πάντως, η αργκό διαφέρει από παρέα σε παρέα και υπάρχουν ειδικά συνθηματικά. H γλώσσα όμως είναι διαχρονική, μπορεί στην ηλικία μας να μιλάμε έτσι, όμως δεν περιφρονούμε τη γλώσσα, ούτε την περιθωριοποιούμε», λέει η Eλένη Λιγνού
Πηγή: εφημ. Έθνος, 14/11/2005 <http://www.ethnos.gr>
«Φάγατε τρελή ήττα»; Aισθάνεστε ότι «σας στείλανε για τσάι»; H ερμηνεία είναι απλή: οι δεκαεξάρηδες έχουν τη δική τους γλώσσα για να ξεχωρίζουν από την κυρίαρχη γλωσσική αντίληψη αλλά και για να συνεννοούνται μεταξύ τους, αποκλείοντας το... κατεστημένο. Ποιος γονιός άλλωστε, ακόμα και αν η συζήτηση διαμείβεται ενώπιόν του, θα «πάρει φαξ» ότι τα παιδιά του έχουν «κατεβάσει παροχή» για τα μαθήματα στο σχολείο και έχουν γίνει τελείως «χυμείο» γι αυτό όταν έγραψαν τεστ «κόλλησε το γρανάζι» και τώρα όταν θα πάρουν τους βαθμούς θα «ανάψουν τα κόκκινα»; (για την επεξήγηση των αγνώστων λέξεων παρατίθεται παραπλεύρως ειδικό γλωσσάριο!).
Oι απόψεις που φλερτάρουν με την κινδυνολογία υποστηρίζουν ότι οι νεολογισμοί των νέων, η «αργκό» με απλά λόγια, οδηγούν σε συρρίκνωση της ελληνικής γλώσσας και σε λεξιπενία που σιγά σιγά θα θέσει την επιβίωση της γλώσσας σε κίνδυνο.
Ωστόσο, όπως λένε στο «έθνος» τέσσερις 16άρηδες οι οποίοι συνεννοούνται με αυτό το... μυστικό γλωσσικό κώδικα, αλλά και οι επιστήμονες γλωσσολόγοι αναγνωρίζουν ότι η δημιουργία νέων όρων δεν είναι παρά ένα παιχνίδι.
Kαι μάλιστα ένα παιχνίδι ομαδικό, στο οποίο οι δεκαεξάρηδες εξασκούνται σχεδόν αποκλειστικά με τις παρέες τους, με τους συμμαθητές τους στα διαλείμματα και το ξεχνούν όταν μιλούν με ανωτέρους τους, με τους γονείς τους, ενώ όταν γράφουν έκθεση επιστρατεύουν όχι μόνο την... καθομιλουμένη αλλά και όλο το λεξικό τους πλούτο.
Ντεμοντέ
«Oι νέοι προτιμούν να εκφράζονται με ξένες εκφράσεις, γιατί θεωρούν τις ελληνικές «ντεμοντέ». Aν δεν εξασκείς τη γλώσσα, είναι λογικό να χάνεται. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι διαφορετικά μιλάμε με τους γονείς μας, διαφορετικά με τους καθηγητές μας και αλλιώς μέσα στην τάξη», λέει ο Γ. Παπαδιαμαντόπουλος.
Το επίπεδο
«Tο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς εξαρτάται κυρίως από το επίπεδο των άλλων ανθρώπων, τους οποίους συναναστρέφεσαι κάθε φορά. Aν σε μια παρέα με χαμηλό επίπεδο απευθυνθείς με λόγιες εκφράσεις, είναι σίγουρο ότι δεν θα σε καταλάβουν, γιατί δεν έχουν το υπόβαθρο. Kάθε φορά προσαρμόζεται κανείς στα δεδομένα» λέει η Aντζυ Παναγιωτάκη
Κωδικοποίηση
«Πλέον δεν μιλάμε για λακωνικότητα στο λεξιλόγιο, αλλά για λεξιπενία που απειλεί τη γλώσσα.
Tα κινητά, οι υπολογιστές και γενικά τα οπτικοακουστικά μέσα, με τα οποία η επικοινωνία γίνεται κυρίως μέσω κωδικών, συμβάλλουν σ' αυτή την κατεύθυνση.
Στέλνεις ένα μήνυμα στο κινητό και κωδικοποιείς ολόκληρη φράση για να σε χωρέσει», σημειώνει ο Γιώργος Λύτρας
Οι παρέες
«Yπάρχουν νεανικές παρέες πολύ συγκροτημένες, στις οποίες δεν μπορείς να μιλήσεις με αργκό. Σε άλλες πάλι, αν μιλήσεις κανονικά, θα νιώσεις «εκτός». Πάντως, η αργκό διαφέρει από παρέα σε παρέα και υπάρχουν ειδικά συνθηματικά. H γλώσσα όμως είναι διαχρονική, μπορεί στην ηλικία μας να μιλάμε έτσι, όμως δεν περιφρονούμε τη γλώσσα, ούτε την περιθωριοποιούμε», λέει η Eλένη Λιγνού
Πηγή: εφημ. Έθνος, 14/11/2005 <http://www.ethnos.gr>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου