Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα πρωτοχρονιά


  Ολα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις. Αυτό όμως που τα συνδέει είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς, όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο, στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού Ολα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις. Αυτό όμως που τα συνδέει είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς, όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο, στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού Μέρες που είναι, ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξίδι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα. Μια πρώτη, πολύ γενική, διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές. Συνδέονται, βεβαίως, με αστρονομικά φαινόμενα, και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινήσεών τους (αστρονομικό έτος), αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση, μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου. Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα… Πρωτοχρονιά Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές. Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες. Βεβαίως, κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου. Αυτό που συνδέει, όμως, τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς. Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρόπος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου, που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώνας), ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη.  
Η αφετηρία 
Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης, αλλά ένα κέντρο. Ολα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθετηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού. Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία: Την άλωση της Τροίας, την πρώτη Ολυμπιάδα, την κτίση της Ρώμης, την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία, τη δημιουργία του κόσμου κλπ. Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος, αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική, θρησκευτική κλπ.) για να επιβληθεί. Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση, αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί, χρηστικοί κ.ά.). Ετσι, για παράδειγμα, η χρονολόγηση με τα πρόσημα π.Χ. ή μ.Χ., προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανισμού στη Δύση. Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα, το βυζαντινό τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο. Για να πάμε πιο πίσω, το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα, το αργολικό την Ηρα, της Μεσοποταμίας συγκεκριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας… Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα, α-πολιτικά, αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια. Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας. «Ελαβε το ημερολόγιο…», έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι, όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή. Οι… ρίζες Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας Ιανός Η καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι σχετικά πρόσφατη. Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του. Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κάποιο αστρονομικό φαινόμενο. Οπως, λόγου χάρη, στη χειμερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου), όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί. Ούτε, φυσικά, στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου), ημερομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και, φυσιολογικά, τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά. Παρ όλα αυτά, ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου π.Χ. αιώνα), συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό. Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τροχιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο). Το δεδομένο, όμως, αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου. Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου. Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο. Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό, ο οποίος, εκτός των άλλων, θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής. Με τη διάσταση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά. Γύρω στο 150 π.Χ. η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο. Φαίνεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι, πραίτορες). Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες, πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα, αλλά και τα «δώρα» των Χριστουγέννων…Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα, βαθμιαία και αργόσυρτα, θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους. Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του Χριστού. 
Η χρονιά της γέννησης 
Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολόγησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μ.Χ. ή το έτος 0 (μηδέν). Οι υπολογισμοί, εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές, τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μ.Χ. Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής: Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μ.Χ. Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν «μέτρησε» κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέννησης του Χριστού το έτος μηδέν. Τον καιρό του και αργότερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική σημασία. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜ Ταξίδι στον… χρόνο κατά τον Μεσαίωνα Δεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή, με αστρονομικά μέτρα, που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη, μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και, ύστερα από πολλές μέρες, να φτάσεις σ’ ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά! Ετσι, για παράδειγμα, ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία, φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249. Συνεχίζοντας, μάλιστα, την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251! Το ταξίδι στο… παρελθόν ή το μέλλον, κατά το Μεσαίωνα, δεν οφειλόταν, φυσικά, σε κάποια «μηχανή του χρόνου». Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές. Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου, αλλού την ή και την 25η Μαρτίου. Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα. Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα, ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου… Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη, που ενδιαφέρει περισσότερο στα «καθ ημάς», η Πρωτοχρονιά οριζόταν διαφορετικά. Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου, αν και την πρωτομηνιά (καλένδες, νουμηνίες – νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια. Συνεχίζονταν, έτσι, οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις, που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου). Μεταθέσεις… Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθμούς. Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμβρίου. Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθηκε την 25η Μαρτίου. Η τελευταία, όπως και η 1η Μαρτίου, οριζόταν για μεγάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρωτοχρονιά. Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική, αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα). Είχε, επίσης, τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτοχρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου. Η ημερομηνία ήταν ταυτισμένη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ. Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών. Αυτή η «αρχή της Ινδίκτου» (δεκαπενταετές σύστημα μέτρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους. Η έναρξη της νέας χρονιάς, λοιπόν, είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κόσμο, δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή. Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Ακόμη και σήμερα, άλλωστε, μουσουλμάνοι, εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά. Κοινός, όμως, παρανομαστής, ανεξαρτήτως συγκεκριμένης ημερομηνίας, είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου. Η προσδοκία για καλύτερες μέρες.
Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη
* Αρχαϊκή και κλασική Ελλάδα: Τα διάφορα ελληνικά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές, σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο, εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία).
* Μέσα 2ου π.Χ.: Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως έναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους, που συμπίπτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια. * Μέσα 1ου π.Χ.: Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί την Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου. Χριστιανική εποχή
* 4ος αιώνας: Από την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου. Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου.
* Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες: Η χριστιανική εκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου). Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλολατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου. Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρίου. Νέα και νεότερη περίοδος
* Τέλη 16ου αιώνα: Μαζί με την εισαγωγή του νέου (Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτοχρονιά την 1η Ιανουαρίου.
* 17ος -19ος αιώνας: Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές και διαφορετικές πρωτοχρονιές, ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες.
* Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπονται.
* Αρχές 20ού αιώνα: Γενίκευση του γιορτασμού της Πρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου, με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερολογίων. (εφ. ελευθεροτυπία)
24grammata.com/ιστορία

Πώς γιορτάζεται η Πρωτοχρονιά στους Κινέζους, Ινδούς, Εβραίους, Μουσουλμάνους


 
Η Πρώτη μέρα του Νέους Έτους δεν είναι ίδια χρονικά για όλο τον κόσμο. Υπάρχουν θρησκεύματα και χώρες, που ακολουθούν άλλα ημερολόγια και βρίσκονται μερικά χρόνια μπροστά ή πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο.
Κινέζικη Πρωτοχρονιά
Η αλλαγή του χρόνου για τους Κινέζους καθορίζεται από το ηλιακό-σεληνιακό ημερολόγιο και όχι το δυτικό Γρηγοριανό, οπότε η πρώτη ημέρα του χρόνου δεν είναι σταθερή και συνήθως κυμαίνεται μεταξύ τέλη Ιανουαρίου και μέσα Φεβρουαρίου. Οι Κινέζοι γιορτάζουν την επιστροφή της Γης στη ζωή. Η αργία της Πρωτοχρονιάς διαρκεί τρεις ημέρες και οι εορτασμοί του Νέου έτους διαρκούν μέχρι και την δέκατη πέμπτη ημέρα του ηλιακού μήνα.
Φυσικά, όπως δεν συμβαδίζουν με τους δυτικούς στην ημερομηνία αλλαγής του χρόνου, έτσι υπάρχει και μια διαφορά στο έτος. Ενώ εμείς, θα καλωσορίζουμε το 2011, οι Κινέζοι θα μετρήσουν φέτος το έτος 4709! Όπως και να το κάνεις είναι προχωρημένα άτομα…
Η πρωτοχρονιά των Εβραίων
Η αλλαγή του έτους για τους Εβραίους, ξεκινά την πρώτη ημέρα του μήνα Tishri (συμπίπτει με τον μήνα Οκτώβριο του δυτικού ημερολογίου), που είναι ο έβδομος μήνας του εβραϊκού ημερολογίου, οπότε εορτάζεται και η Rosh Hashanah, η Εβραϊκή Πρωτοχρονιά. Οι εορτασμοί ολοκληρώνονται τη 10η ημέρα του μήνα, οπότε και εορτάζεται το Yom Kippur, η μεγαλύτερη εβραϊκή αργία. Την ημέρα αυτή το Βιβλίο της Ζωής, κλείνει και δίνεται άφεση αμαρτιών, σε όλους όσους τη ζήτησαν. Οι Εβραίοι των ΗΠΑ, αργούν μόνο την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, ενώ οι Εβραίοι του Ισραήλ, δεν εργάζονται και την δεύτερη ημέρα της Πρωτοχρονιάς.
Οι Εβραίοι δεν εορτάζουν μόνο τον ερχομό του νέου έτους, που και γι’ αυτούς φέτος είναι το 5771, αλλά είναι και ημέρα κρίσης και περισυλλογής, ενώ προσεύχονται για την ευημερία της οικογένειας και των φίλων τους. Στο Ισραήλ εύχονται: Shanah Tovah, καλή χρονιά, ή Le-shanah tovah tikatevu, είθε να έχεις μια καλή χρονιά.
Ινδουιστική Πρωτοχρονιά
Η ινδουιστική πρωτοχρονιά, σημαίνει την αφύπνιση της Γης, από την χειμερινή νάρκη, γι’ αυτό και πάντα συμπίπτει με τους ανοιξιάτικους μήνες. Για την πλειοψηφία των Ινδουιστών, είναι στις 26 Μαρτίου, αλλά στην Ινδία εορτάζεται σε τέσσερις διαφορετικές ημερομηνίες.
Η φυλή των Μαλαγιάλις, εορτάζουν την Vishu, την Πρωτοχρονιά στις 14 Απριλίου. Οι Ινδουιστές του Κασμίρ, εορτάζουν την Navreh, στις 10 Μαρτίου, ενώ οι κάτοικοι της Βεγγάλης, στις 13 Απριλίου.
Η πρωτοτυπία των Ινδουιστών δεν έγκειται μόνο στις διαφορετικές ημερομηνίες που γιορτάζεται η έλευση του Νέου Έτους, αλλά και στα διαφορετικά ημερολόγια. Σύμφωνα με το σεληνιακό ημερολόγιο, Hindu Saka, φέτος οι Ινδουιστές θα καλωσορίσουν το έτος 1933!
Αλλοι ινδουιστές, όπως στο Νεπάλ, ακολουθούν το ημερολόγιο, Bikram Sambat, σύμφωνα με το οποίο η νέα χρονιά που έρχεται μας βάζει στο έτος 2067!
Ιρανική Πρωτοχρονιά
Η Norooz, Πρωτοχρονιά για τους Πέρσες (Ιρανούς), εορτάζεται την πρώτη ημέρα της Ανοιξης, στις 20 Μαρτίου κάθε έτους, και φέτος θα υποδεχτούν το έτος 1368!
Συμβολίζει τον θάνατο και την αναγέννηση, ή το καλό και το κακό. Την τελευταία Παρασκευή του έτους που φεύγει, οι Ιρανοί καθαρίζουν τα σπίτια τους και με πυροτεχνήματα και φωτιές διώχνουν το κακό και περιμένουν το καλό να έρθει.
Η Ταοϊστική Πρωτοχρονιά
Σύμφωνα με το βουδιστικό τυπικό, οι Ταοϊστές, που εντοπίζονται κυρίως στην Ταϊλάνδη, εορτάζουν τον ερχομό του νέου έτους, Songkran, σύμφωνα με το σεληνιακό ημερολόγιο. Στις 13 Απριλίου, λοιπόν, οι Ταοϊστές της Ταϊλάνδης και του Λάος θα μπουν στο έτος 2553, ευχόμενοι Sawadee Pee Mai (Καλή Χρονιά).
Ο ερχομός του νέου έτους, συνοδεύεται από το έθιμο του Νερού, ή αλλιώς τον καθαρισμό των αγαλμάτων του Βούδα, αλλά και των ηλικιωμένων από τους νεότερους. Το έθιμο δείχνει τον σεβασμό, αλλά και την έκκληση για ευλογία. Οι Ταϊλανδέζοι, έχουν καθιερώσει ως επίσημη αργία την 12η, 13η και 14η Απριλίου, οπότε και κορυφώνονται οι εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς.
Μουσουλμανική Πρωτοχρονιά
Οι Μουσουλμάνοι, εορτάζουν τον ερχομό του Νέου Έτους, στις αρχές του πρώτου μήνα, Muharram, του ισλαμικού ημερολογίου. Οι Μουσουλμάνοι του Αφγανιστάν και του Ιράν, ακολουθούν ένα αρχαίο ηλιακό ημερολόγιο σε συνδυασμό με το ισλαμικό σεληνιακό ημερολόγιο.
Η έναρξη του νέου έτους, σε μουσουλμανικά κράτη, όπως η Σαουδική Αραβία, η Υεμένη, η Αίγυπτος, η Συρία, η Ιορδανία και το Μαρόκο, γίνεται σύμφωνα με τον μουσουλμανικό ημερολόγιο, το οποίο είναι και το κυρίαρχο. Αντιθέτως, σε άλλες, όπως η Τουρκία, επίσημο είναι το δυτικό ημερολόγιο, σε παράλληλη χρήση με το μουσουλμανικό, σύμφωνα με το οποίο στην Τουρκία, η αλλαγή του έτους λαμβάνει χώρα την 1η Μαρτίου και φέτος θα μπουν στο 1383!
www.neo.gr - 24grammata.com/ λαογραφία


Πώς γιορτάζεται η Πρωτοχρονιά στην Ισπανία, Ολλανδία, Σκωτία, Ιαπωνία, Βουλγαρία, Ρουμανία…

Ισπανία
Με την άφιξη του καινούργιου χρόνου τα μεσάνυχτα, οι Ισπανοί έχουν ως έθιμο να τρώνε δώδεκα σταφύλια. Μέσω αυτής της πράξης πιστεύουν ότι θα έχουν καλοτυχία για τους επόμενους δώδεκα μήνες.
Ολλανδία
Στην Ολλανδία στοιβάζουν πολλά χριστουγεννιάτικα δέντρα στους δρόμους τον πόλεων και τα καίνε κάτω από το φως των πυροτεχνημάτων. Οι φωτιές σύμφωνα με τους Ολλανδούς εξαγνίζουν τον παλιό χρόνο και καλωσορίζουν τον καινούργιο.
Σκωτία
Στη Σκωτία, μετά την έλευση του καινούργιου χρόνου οι γείτονες επισκέπτονται ο ένας τον άλλο και ανταλλάζουν ευχές. Ο κάθε γείτονας παίρνει μαζί του ως δώρο ένα ξύλο για τη φωτιά ή ένα ψωμί. Στο Εδιμβούργο ο εορτασμός Hogmanay είναι ο μεγαλύτερος σε ολόκληρη τη χώρα και αποτελείται από ένα ολονύχτιο πάρτι στους δρόμους.
Ιαπωνία
Η πρωτοχρονιά είναι η πιο σημαντική γιορτή στην Ιαπωνία και είναι ένα σύμβολο ανανέωσης. Τον Δεκέμβριο διεξάγονται πολλά πάρτι Bonenkai και μέσα από αυτά οι άνθρωποι αποχαιρετούν τα προβλήματα και τις σκοτούρες του προηγούμενου χρόνου και ετοιμάζονται για τον καινούργιο χρόνο. Την πρωτοχρονιά τα παιδία παίρνουν otoshidamas που είναι μικρά δώρα που περιέχουν μέσα χρήματα.
Κολομβία
Στην Κολομβία φτιάχνουν ένα ομοίωμα ανθρώπου που αντιπροσωπεύει τον παλιό χρόνο. Είναι φτιαγμένο από διάφορα κομμάτια ρούχων όλων των μελών της οικογένειας και από μέσα περιέχει άχυρο και πολλές κροτίδες. Κάθε μέλος της οικογένειας γράφει σε ένα χαρτί τα λάθη ή τις κακοτυχίες που θέλει να ξεχάσει και τις τοποθετεί στην κούκλα. Τα μεσάνυχτα η κούκλα καίγεται εξαλείφοντας έτσι όλες τις κακές πράξεις και τις κακές στιγμές που έχει βιώσει το κάθε άτομο τον χρόνο που φεύγει.
Ηνωμένες Πολιτείες
Το πιο διάσημο έθιμο στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η κάθοδος μιας μεγάλης κρυστάλλινης μπάλας στο Times Square της Νέας Υόρκης. Χιλιάδες άτομα μαζεύονται για να δουν την κάθοδο της μπάλας που διαρκεί όσο και το τελευταίο λεπτό του χρόνου.
Βουλγαρία
Ένα έθιμο της Πρωτοχρονιάς σχετίζεται με την αδημονία πολλών νέων κοριτσιών να παντρευτούν και να κάνουν οικογένεια.
Στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία
«Δεμένος» με παραδόσεις ετών είναι ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς στη Ρουμανία.
Οι Ρουμάνοι παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις που κληρονόμησαν από τις προηγούμενες γενιές και τις οποίες θέλουν να αφήσουν «παρακαταθήκη» στις επόμενες.
Μια από τις παραδόσεις της Πρωτοχρονιάς που αφορά κυρίως τα παιδιά είναι η «σόρκοβα». Πάνω σε ένα κλαδί ή ένα κομμάτι ξύλο, τοποθετούνται πολύχρωμα συνθετικά λουλούδια και τα παιδιά πρέπει να ακουμπήσουν με αυτό το ξύλο, το οποίο λέγεται «σόρκοβα», τους γονείς και τους συγγενείς τους για να τους ευχηθούν μακροημέρευση και υγεία, με αφορμή την έλευση του Νέου Έτους.
Το πρωί της πρώτης ημέρας του Νέου Έτους, ορισμένες οικογένειες πετούν κέρματα στο νερό, καθώς έτσι πιστεύουν πως θα έχουν καλοτυχία όλη τη χρονιά.
Τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου, οι χωρικοί προβλέπουν τον καιρό της επόμενης χρονιάς, χρησιμοποιώντας μεγάλες φλούδες κρεμμυδιού. Καθαρίζουν το κρεμμύδι, αφιερώνοντας μια φλούδα σε κάθε μήνα του χρόνου, στην οποία τοποθετούν στη συνέχεια αλάτι. Το πρωί της επόμενης ημέρας, ένα άτομο που, σύμφωνα με την παράδοση, πρέπει να είναι εξοικειωμένο με την τέχνη της μαγείας ή της μαντικής, ελέγχει την υγρασία στο αλάτι, που έχει λιώσει πάνω στις φλούδες του κρεμμυδιού και έτσι λέγεται πως μπορεί να μαντέψει πώς θα είναι ο καιρός όλη τη χρονιά.
Αδημονία για πάντρεμα
Ένα από τα πολλά έθιμα της Πρωτοχρονιάς στη Βουλγαρία σχετίζεται με την αδημονία πολλών νέων κοριτσιών να παντρευτούν και να κάνουν οικογένεια. Το «λαντουβάνε» είναι ένα είδος τελετής που πραγματοποιείται από τις υποψήφιες νύφες, στη δυτική κυρίως Βουλγαρία και σε ορισμένες περιοχές κατά μήκος του ποταμού Δούναβη. Οι προετοιμασίες της ιδιότυπης αυτής τελετής ξεκινούν μια ημέρα πριν από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Όλες οι ανύπαντρες κοπέλες του χωριού πετούν τα δαχτυλίδια τους, βρώμη και κριθάρι (τα σύμβολα της γονιμότητας) σε ένα καζάνι γεμάτο νερό από κάποια πηγή. Όλα τα δαχτυλίδια είναι δεμένα με κόκκινη κλωστή σε ένα ματσάκι με λουλούδια. Τα δαχτυλίδια μένουν στο νερό όλη τη νύχτα, κάτω από το φως του φεγγαριού και το επόμενο πρωί, οι κοπέλες χορεύουν γύρω από το καζάνι και κάποια από τις ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού λέει στις κοπέλες τη μοίρα τους.
Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα στη Βουλγαρία, ενώ στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι κυρίαρχη θέση κατέχει η «μπάνιτσα», ένα είδος πίτας με τυρί.
www.sigmalive.com,www.cyprusmania.net

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου